Mannen verdienen beter

Het wetboek van strafrecht beschermt slachtoffers van een valse aangifte van een zedendelict onvoldoende. Ten onrechte tot verdachte gemaakten zijn vrijwel uitsluitend mannen. Wellicht verwacht u dat de zedenpolitie als basishouding ook rekening houdt met een valse aangifte. Dat ze beseffen dat er vrouwen zijn die tot zoiets slechts in staat zijn. Dat is helaas vaak niet de situatie. De zedenpolitie is vooral bezig met de vraag ‘hoe kunnen wij deze zaak bewijsbaar maken? Het zijn niet allemaal vrouwen die mannen ten onrechte beschuldigen. Het komt ook voor dat een man een andere man ten onrechte beschuldigd. Echter, bij Platform Potifar zijn geen zaken bekend waar vrouwen ten onrechte beschuldigd worden van een zedendelict door een man. Je kan daarom stellen dat het altijd mannen zijn die slachtoffer worden van deze misdaad.

U bent ten onrechte tot verdachte gemaakt, maar wordt bekeken en beluisterd als ‘vermeende pleger’. Dat is niet professioneel. Wel een realiteit. Wanneer iemand een valse aangifte tegen u doet van een zedendelict komt u in een hele onwerkelijke situatie: U moet zich verdedigen tegen iets wat niet is gebeurd.

Ook al denkt u misschien in het begin dat het verhaal wel snel de wereld uit zal zijn wanneer u gewoon de waarheid vertelt, kunt u daar niet zomaar op rekenen. Na enige tijd kunt u zelfs het gevoel krijgen dat u het bent die moet bewijzen dat u geen zedendelict hebt gepleegd. Helaas kan het ook gebeuren dat mensen uit uw omgeving zich gewoon niet voor kunnen stellen dat iemand tot zoiets slechts in staat is als het verzinnen van een aanranding of verkrachting. U kunt verwachten veel ‘verzachtende verklaringen’ horen over waarom zij dat gedaan heeft. Het overgrote deel van dit type misdaad wordt gepleegd door vrouwen. Maar vrouwelijke misdadigers bestaan gewoon en daarom hoort deze misdaad in het Wetboek van Strafrecht. Het komt ook voor dat een kind iets overkomt. En dat daarna een ouder of de school de aangifte doet. Ouders kunnen dat doen vanuit een oprechte bezorgdheid. Het fenomeen van een valse beschuldiging door pubermeisjes is iets wat niet bij alle ouders bekend is, waardoor een kritische blik snel uitblijft. Ook bij vechtscheidingen komt het helaas voor dat vrouwen een valse beschuldiging inzetten om de partner de omgang met kinderen te onthouden.

Echter, wat het nog erger maakt: het juridisch kader in Nederland is zo ingericht dat het vrijwel onmogelijk is een valse aangever te vervolgen. Terwijl degene die het vermeende vergrijp verzint wel de politie en het openbaar ministerie aan het werk zet om u te vervolgen, is de kans groot dat u actief of passief tegengewerkt gaat worden door de (zeden)politie wanneer u een aangifte van valse aangifte wil doen.

De zedenpolitie is niet bezig met ‘waarheidsvinding’, haar kerntaak, maar vooral met de vraag ‘heeft deze man een zedendelict gepleegd’ en het openbaar ministerie richt zich op de juridische vraag: ‘kunnen wij dit juridisch bewijzen.’ Daarmee hebben ze in feite de eerste stap al gezet in de richting om u als zedendelinquent neer te zetten. En dat kan jaren duren, ten koste van uw normale leven.

Veel mannen die vals beschuldigd worden raken hun werk kwijt, en de omgang met hun kinderen wordt hen ontzegd ‘zolang het onderzoek loopt’. Dat kan jaren duren. Platform Potifar vindt dit een onjuiste aanpak en wil daarom dat er een wetswijziging komt. En vernieuwing van de Aanwijzing Zeden uit 2016. En met directe, onmiddellijke erkenning dat u een slachtoffer bent, geen ‘potentiële dader’. Inclusief een maatschappelijk budget bij Slachtofferhulp.

Het is nu zo dat in de Aanwijzing Zeden de valse aangever automatisch de status van ‘slachtoffer’ wordt toegekend. Maar Slachtofferhulp Nederland weigert u te helpen ‘zolang het politieonderzoek loopt.

Dat u in psychische nood verkeert en ondertussen niet meer kan werken en uw kinderen niet meer kan zien doet voor deze hulpinstantie niet ter zake. Zij laten u bungelen. Terwijl de zedenpolitie zaken gemakkelijk meer dan een half jaar op de plank laat liggen en zelf geen onderzoek doet naar de betrouwbaarheid van de valse aangever. Het is een verschrikkelijke periode die u mee moet maken, zonder dat u zelf het onderzoek stop kunt laten zetten.